Ֆրենսիս Հոջսոն Բրնեթ, «Խորհրդավոր պարտեզը»
ԳՐԱԿԱՆ ՊԱՐՏԵԶՆԵՐ
Մանկագրության մեջ պարտեզը բավականին կարևորված տիրույթ է, ապահով, արտաքին աշխարհից մեկուսացած և պաշտպանված վայր, որ երեխայի համար ստեղծում է բնության հետ շփվելու ու մեծերի հսկողությունից ազատ լինելու եզակի հնարավորություն: Գրական նշանավոր պարտեզներ են ստեղծել Լուիս Քերոլը («Ալիսը Հայելու աշխարհում»), Հանս Քրիստիան Անդերսենը («Փոքրիկ Իդայի ծաղիկները»), Ռոբերտ Լուիս Սթիվենսոնը («Մանկան բանաստեղծությունների պարտեզը»), արդի մանկագրության մեջ` Ֆ. Փիրսը («Թոմի կեսգիշերային պարտեզը») և Ֆիլիպ Փուլմանը («Սաթե հեռադիտակը»): Պարտեզին նվիրված ամենահայտնի մանկական երկերից են Օսկար Ուայլդի «Եսասեր հսկան» և Ֆ. Հոջսոն Բրնեթի «Խորհրդավոր պարտեզը», գողտրիկ մի վեպ, որտեղ պարտեզը ոչ միայն խորհրդանիշ է ու միջավայր, այլև գրեթե անձնավորված կերպար և գրավում է բավականին ընդարձակ վիպական տարածք:
